En alweer zo'n stijlvolle retroverpakking van Klene. Johannes C. Klene, vertegenwoordigd door de foto van een acteur maar daar hebben we 't verder niet over, raadt deze dropjes aan als zijn "persoonlijke selectie". De "echte verwendrop" zou "de volle zoethoutsmaak te danken hebben aan echte zoethout". Dat is wel een enorme open deur; wat anders dan zoethout geeft zoethoutsmaak?! Maar de verpakking nodigt enorm uit om opengescheurd te worden. Het uiterlijk van de dropjes blijkt dan heel goed overeen te komen met de sfeer op de verpakking. Je krijgt precies wat je al had verwacht.
De matzwarte dropjes zijn vrij hard en stevig, zoals te verwachten valt bij een hoog Arabische gom gehalte. Tussen de kiezen kraken ze een beetje maar kapot gaan ze niet. In eerste instantie gaat qua smaak de vergelijking met kokindjes op, maar dan meer 'veredelde kokindjes' met een stevigere textuur (tandenplakfactor: 8). De smaak is absoluut zoet maar dan meer bitterzoet. Alleen zo krachtig als een stoomschip is, zó krachtig is de zoethoutsmaak van deze dropjes dus niet. Wat nogal teleurstellend is, want dat zou volgens de tekst van de fabrikant wel de belangrijkste eigenschap moeten zijn. Waardoor we de eindbeoordeling naar beneden moeten bijstellen omdat dat wel met veel pretenties werd aangekondigd, ook al blijft het een kwalitatief goed dropje.
Eindoordeel: 7,0.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten