Zoute Waterwerken

De naam 'Johannes Coenradus Klene' klinkt als een klok, welhaast episch, en de meeste Nederlanders denken waarschijnlijk meteen aan reclames als deze. Daarin geeft acteur David Burke gestalte aan 'JCK'. Maar Johannes Coenradus (die waarschijnlijk gewoon 'jan' werd genoemd) was anno 1876 daadwèrkelijk de grondlegger van het bekende dropmerk (en voormalig familiebedrijf). En je zou dan ook zeggen dat zíjn beeltenis de verpakking zou mogen sieren, in plaats van die van een Britse acteur. Maar daar zouden wij ons dan weer niet mee kunnen identificeren..

Dat laatste geldt absoluut niet voor het product zelf. Deze dropjes zijn uitgevoerd als ondefinieerbare (op die vuurtoren na) water-objecten. Met erg veel fantasie zou je er sluisdeuren en een dijk in kunnen zien. En omdat het historisch zo gegroeid is dat 'wij' "niet terugschrikken voor een plens water en een hap zout" zijn de ste- vige dropjes op smaak gebracht met een vleug zeezout. Arabische gom (16%) bepaalt de textuur (tandenplakfactor: 8). De lekkere volle dropsmaak eindigt mild in salmiak en zout. "Een zuiver zilt dropje".

Eindoordeel: 8,0.

Lakrids krymmel (drophagelslag)

Hedebogård? Dat zegt ons Nederlanders (nog) niks, maar dat zou wél moeten want het betreft een bekende Deense 'krydderier' en wàt hebben ze in hun assortiment? Tatadatadaaa: lakridskrymmel. Op de achterkant vertaald als 'dropstrooisel', maar het is natuurlijk gewoon drophagelslag! "Gebruik: voor ijs, gebak, bonbons en der- gelijke" maar de echte slimmerik strooit het over de boterham. Bruin volkoren, zeeuws meisje en lakridskrymmel. Is weer eens wat anders dan dat eeuwige plakje kaas.

En wat ruikt die lakridskrymmel lekker! Echt naar zoethoutdrop. De matzwarte hagelslagjes zijn harder en krokanter dan we van (chocolade)hagelslag gewend zijn. Maar dat is logisch natuurlijk als je er over nadenkt. De smaak valt aanvankelijk wat tegen na die doordringende dropgeur. Er wordt vooral suiker en zoet geproefd, maar net als je je afvraagt waar al die ophef vandaan komt, is daar de smaak van zoethout en anijs die sterk aan kermisdropballen doet denken. Je zou dit zelfs op je werk kunnen trakteren voor je verjaardag: één gesneden brood, één kuip margarine en een paar zakken lakridskrymmel!

Eindoordeel: 8,5.

Hedebogård heeft een webshop, maar je kan ook gewoon naar de dichtstbijzijnde Tiger.

Klene Vakantiedrop (en -mix)

Aankondiging van Klene voor nieuwe droppen.

Hoeden & Petten (gesuikerd)

Het blijft raar dat snoep zo wijdverbreid is. Zelfs in het tuincen- trum, waar toch genoeg planten en (fruit)bomen te vinden zijn, is het makkelijker een puntzak drop te kopen dan een appel. Hoewel deze dropjes toch de aandacht trekken, omdat ze een gesuikerde versie zijn van Look-o-Look's Hoeden & Petten drop. Het zijn in ieder geval precíes dezelfde vormpjes.

De dropjes blijken taaie rakkers! De illusie van zacht dropschuim wordt vanaf de eerste beet ontkracht door het stevige kauwwerk wat hier aan te pas moet komen (tandenplakfactor: 4). En omdat met al dat kauwen de suikerkorrels van de buitenkant zich overal tussen verspreiden, is de smaak natuurlijk die van suikerzoet. Pas helemaal op het einde wordt dropzoet-heellichtbitter ontwaard, maar die is moeilijk verder definieerbaar. Als de halve smaak van trekdrop? Of lijkt dat maar zo omdat dit dropje zo elastisch is?

Eindoordeel: 7,0.

Salmiakkibanaanit

Schepsnoep is alom gekend. In Angelsaksische landen noemen ze het pick&mix, in Zweden lösgodis en in Finland irtomakeiset (of irtokarkki/irtokarkit). Op dit gebied is Candyking de marktleider in Scandinavië (en Groot-Brittanië). In een willekeurige hypermarkt in bijvoorbeeld Helsinki levert het merk sinds 1984 een veelheid aan zelfschep-snoepbakken. Met daarin o.a. deze schuimpjes in de vorm van een 'banaan' (die niet op de Finse webpagina staan maar wel op de Zweedse, als 'salta bananer').

Lekker zachte schuimpjes; niet zo overdadig gesuikerd (dus geen vervelende suikerkorrel knoeiboel), maar net genoeg. Bij trekken rekken de schuimen uit als elastiek, zonder door te scheuren. De binnenkant is lichtgrijs. En de smaak is vól salmiakzout, met een licht accent van zoet door de suikerige buitenkant. Dat 'banaanit' slaat dus enkel op de vorm, want banaan wordt niet geproefd. Zout wel, en niet een beetje.

Eindoordeel: 8,0.

 

Schoolkrijt ijsjes

Dropijs. In Scandinavië heel gewoon, maar in dit kikkerlandje dat zichzelf als hét dropland ziet, veel minder ingeburgerd. Dropijs is hier meestal zo'n bak vanilleroomijs met dropsausslierten. Tja. Je zal zo'n zelfde bak roomijs maar dan met aardbeiensausslierten, niet makkelijk als aardbeienijs verkocht krijgen. Een dergelijk hiaat zou je ook een gat in de markt kunnen noemen en maker Mucci vulde dit gat met het dropijsje aller dropijsjes: de dropstick. Waar men laaiend enthousiast op reageerde (Aldi, waarom zijn deze dropsticks niet permanent bij jullie op voorraad?!) Dus zijn er sinds deze lente ook (drie verschillende) Engelse dropijsjes. Én deze schoolkrijtijsjes! Die zien er op het eerste gezicht uit als witte chocoladesticks maar dan wit zoals witte chocolade niet wit is. Het buitenste laagje knappert tussen de tanden stuk en geeft precies de zoete pepermuntsmaak van de after eight vulling. Met de flinters muntcoating wordt meteen het zacht luchtige, bijna schuimige vanilleroomijs opgelikt. Zodat al snel alleen die dropkern nog aan het stokje zit. Deze heeft een volle smaakexplosie van salmiak en is duidelijk afgekeken van de dropstick. Die laatste is net iets beter, maar dit schoolkrijtijsje is dan weer lekkerder dan de schoolkrijt- jes zelf.

Eindoordeel: 9,0.

Vanhat autot salmiakkikuvio (Oldtimer dropfiguur)

In ieder geval in de Finse hoofdstad kunnen aan de kassa's van de kiosken en diverse winkels, en in supermarkten, deze individueel verpakte droppen gekocht worden (€ 0,29 per stuk). Op sommige toonbanken staat een kartonnen dispenser met daarin de 'vanhat autot', wat zich vertaald als 'oude auto's' oftewel 'oldtimers' (niet te verwarren met autodrop). Omdat Finland stiekem toch ook nog wel erg Zweeds is, staat dezelfde tekst er eveneens als 'gamla bilar' op. Fabrikant: Halva.

Eigenlijk wel heel leuk, zo'n solitair dropstuk. Bijna alsof het een bijzonder cadeautje betreft; je moet het uitpakken en dan heb je een speledingetje dat ook nog fijn op te eten is. Anders dan een normale wagen kan deze auto simpel dubbelgevouwen worden, maar het afbijten van een stuk gaat dan weer heel moeilijk. Is dat eindelijk gelukt, dan blijken de kiezen maar geen vat te kunnen krijgen op het gladde snoepgoed (tandenplakfactor: 4). Al tijdens de bijtpogingen zet de smaak van medicinale menthol in en die blijft tot doorslikken op de voorgrond aanwezig. Verder smaakt deze drop naar half zoethout, half salmiak; hoewel het moeilijk precies te duiden is want al dat mentholaroma heeft volledig de overhand in mond en neus.

Eindoordeel: 7,0.

Schoko-Salmiak-Lolli

Maker Jahnke zegt over deze opvallende dropvariatie: "Der Echte vom Jahrmarkt. Jahnkes Schoko-Lolli ist legendär. Leckere dunkle Schokolade umgibt einen festen Kern mit ganzen Salmiakpastillen." Het is een (dus blijkbaar legendarische) salmiaklolly omhuld door pure chocolade. Kàn-het-nog-raarder-? De combinatie drop en chocola klinkt het merendeel van de mensen waarschijnlijk bizar in de oren, maar feitelijk is het niet vreemder dan de tegenwoordig succesvolle drop-fruit combinaties. Tenminste, niet nadat je het een paar keer geproefd hebt (en je hersenen aan het hele idee gewend zijn). Dat het dan óók nog op een stokje zit, neem je bijna op de koop toe. Deze lolly is gemaakt van keiharde karamel met een lekkere salmiaksmaak. Het laagje chocola sabbel je er tussen het knauwen door vanaf en feitelijk mengen beide smaken zich daarbij niet echt. Helaas is de chocolade eerder couverture dan van echte topkwaliteit (minpuntje). De vulling in de lolly van nog meer salmiak, valt in zijn geheel niet op. Wat wél zeer merkbaar is, is het dentale gevaar bij afbijten van stukken kermisgenot.

Eindoordeel: 7,5.

Parkeerwachters

Voorheen Parkeerwacht Zwartjes uit de serie 'Autoriteiten' is door fabrikant Autodrop slim omgevormd met precies hetzelfde dropje in een nieuwe verpakking, naar deze 'parkeerwachters'. Zie voor de recensie genoemde voorganger.

Eindoordeel: 8,0.

Drop 3000

Drop 3000 "zachte zoete drop met een snufje kruiden" van 't merk Likkebaard (een dochteronderneming van Kraepelien&Holm) is bij navraag aan de fabrikant, "gesaneerd". Dat wil zoveel zeggen als: niet meer in productie.

Dropdonders: Wegpiraat

Bumperklevers zijn de nummer één ergernis van automobilisten. Er met 130 km/u op de linkerbaan nog afgeduwd worden; idioten die van helemaal links, vlak voor je langs, drie banen naar rechts knallen om de afslag te halen; en maniakken die pas op het uiterste einde hun auto voor de jouwe invoegen terwijl jij keurig netjes in de rij hebt aangesloten en gewacht. Ja! donder op! Wegpiraten, het zijn echte opdonders. Of beter: dropdonders. Er is een succesvol tv-programma over gemaakt. En er is óók deze breedgrijnzende autodropper, inclusief pirateske ooglap. Dit stevige dropje heeft een donkerzwartbruine buitenkant die zich maar moeilijk om laat buigen en dan enigszins open scheurt. De binnenkant is glanzend zwart en het geheel smaakt zoet bitterzoet, met in de nasmaak iets dat aan salmiak doet denken.

Eindoordeel: 7,5.

Mentholkruisdrop

Rode kruis? Nee, Mentholkruis; maar wel met rode band. Nou is de combinatie drop met menthol zeer bekend als (quasi) medicinale hoeststopper en dus zijn er allerhande pastilles en zuigtabletten te koop waar menthol(extract) en zoethoutwortel in verwerkt zijn. Maar deze mentholkruisdrop is veel meer drop dan een zogenaam- de keelverzachter. Sterker nog, de uitspraak "verzacht de keel" of "verfrist de neus" is in geen velden of wegen op de verpakking te bekennen. De dropjes zijn zwarte vierkante dopjes met bovenop een niet te missen kruis in reliëfopdruk. Of is het vrij stiekem een plus-teken? Als in: drop plus menthol. Een dropje kraakt de eerste paar keer kauwen vervaarlijk, zoals muntdrop soms doet, maar daarna is deze mentholkruisdrop vooral stévig. En dat is inclusief kauwspierpijn (tandenplakfactor: 8). Meteen knalt het frisse van menthol door de bitterzoete smaak van de drop heen en dat blijft van begin tot eind zo. Zoals Venco zegt: "een eigenzinnig dropje". En verfrist wel degelijk de neus ;)

Eindoordeel: 7,5.