maandag 28 december 2009

Nachttreinen

De term "snoeperige drop" op de mooie paarse zak nieuwe dropjes van het AH huismerk, impliceert dat het om een lekker zoet dropje gaat. De treinen zijn werkelijk práchtig vormgegeven als locomo- tief, een kolenwagen, een passagierswagon en nog vier andere wa- gons. En daarmee zijn het zéker dropjes om leuk mee te spelen!
De stevige dropjes blijven vanaf de eerste hap aan de kiezen plak- ken. Tandenplakfactor: 9. Meteen valt de enigszins bittere smaak op (die aan licorice doet denken). De dropjes zijn glad en zacht, maar het duurt even voordat de zoete ondertoon op komt zetten. Wat de vraag oproept of deze smaak wel zo goed bij de vorm past. En of de dropjes dus wel geschikt zijn voor de doelgroep (kleine kinderen), want dat moeten dan wel dóór-en-door Hollandse kind- jes zijn... Tja, een unieke smaak is het wél!
Eindoordeel: 6,5.

zondag 20 december 2009

ChiliHeringe (ChiliHaringen)

Hé, dropharingen. Nee, toch niet. Wel van dezelfde fabrikant (Kat- ja), maar deze dropvisjes - die er overigens precíes hetzelfde uit- zien als die eerdere genoemde dropharingen - zijn gemaakt van salmiakdrop met chili(!)extract. Nou kun je eender welk extract aan drop toevoegen en dat wordt ook wel gedaan (laurier, anijs, kruiden), maar deze chilivariant intrigeert desondanks. Misschien omdat chocolade, die andere snoepfavoriet, óók zo wonderbaar- lijk goed met chili combineert. Over de heetheid van de dropjes kan echter geen misverstand bestaan, want de waarschuwingen op de verpakking zijn er naar.
Ook deze dropjes hebben een lekker stevige bite (tandenplakfac- tor: 7), hebben een in eerste instantie èrg zoete smaak door het buitenste suikerlaagje en veranderen dan naar pittigere salmiak- drop. Maar anders dan bij de dropharingen, komt er ergens tussen zoet en salmiak een vrij heftige scherpte in de mond opzetten, die ook na doorslikken prikkend op de achterkant van de tong blijft steken. Dit trekt niet door naar neus en keel, zoals bij echte chili- pepers, maar is onmiskenbaar te identificeren als chili. Of dit ook daadwerkelijk goed met dróp combineert, laten we maar even in het midden.
Eindoordeel: 7,0.

Dropharingen

Grappige dropvisjes van Katja met een laagje suiker op de buiten- kant, waardoor ze minder geschikt zijn om met andere dropjes in één grote pot te worden bewaard (want dan zit alles onder de sui- kerkorrels). Het idee doet sterk denken aan de bekende dropkrake- lingen en voor de liefhebbers daarvan: ook de smaak lijkt daarop. De dropharingen hebben een lekker stevige bite. Tandenplakfac- tor: 7. De aanvankelijke suikerzoetheid maakt gaandeweg plaats voor een pittige salmiaksmaak, die heerlijk lang in de mond blijft nahangen. De nasmaak is licht bitter (wat weer gecompenseerd kan worden met een nieuw suikerzoet visje). Een lekker dropje bo- vendien om op te sabbelen.
Eindoordeel: 7,5.

zaterdag 19 december 2009

Spaarpotjes

Klene lijkt altijd van die schattige ideeën te hebben voor zijn drop. Zo is er de zogenaamde geldlijn, die begon met de bekende mun- tendrop (en daar waarschijnlijk op geïnspireerd is) en intussen nieuwe klassiekers als salmiakriksen, steekpenningen en grof geld opleverde. Deze 'spaarpotjes' komt - verrassing - óók uit de geldlijn en bestaat uit matzwarte reliëfdropjes in de vorm van een buidel- zak, een spaarvarkentje, een ouwe sok en een geldkistje; van ouds- her vermaledijde geldoppotplaatsen.
Het zijn stevige dropjes die niet zonder slag of stoot in te drukken zijn, maar wel een zachtere kern hebben. Met de tanden is er sim- pel doorheen te komen (tandenplakfactor: 6). De aanvankelijk me- lassige lauriersmaak (met een bittertje) verandert na even kauwen naar salmiakzoet. Karakteristieke zachtzoete drop, dus, maar niet voor hen die niet van bitter houden.
Eindoordeel: 7,0.

€urolakritz

Duitse muntdrop. Sterker nog, Duitse muntdrop die níet in drop- land bij uitstek - Nederland - te koop is. Van Katja. Of 'Katjes', zoals het merk in Duitsland heet. En hoewel er welgeteld acht vlaggen op de felblauwe verpakking staan, zijn er op de dropjes zelf slechts van vijf landen 'landmarks' afgebeeld: Frankrijk - de Eiffeltoren; Italië - het Colosseum; Nederland - een molen (het zal eens niet); België - het Atomium; Duitsland - Brandenburger Tor. Maar deze dropjes zien er wel práchtig uit. De meest zijn luchtbelloos uit de vorm gekomen en er is duidelijk veel aandacht besteed aan het ontwerp. Mooi gedaan.
De smaak laat zich dan raden? Nee! De €urolakritz smaakt níet naar (harde) muntdrop. In de eerste plaats zijn de dropjes al niet met gelatine of Arabische gom gemaakt, maar bevatten ze agar-agar. Daarmee zijn ze vegetarisch en halal, want zuiver plantaardig. De structuur is meer die van kokindjes; lekker zacht en kauwbaar, maar wél met beet. Tandenplakfactor: 6. Ook de smaak doet enigs- zins aan dit klassieke dropnopje denken, maar heeft een veel scherpere zoethoutklank in de nasmaak (en mist gelukkig dat onprettige lauriereffect). Zachtzoete héérlijke drop, dus. Bijna kruidig. Zouden de Nederlandse supermarkten eens moeten gaan importeren!
Eindoordeel: 8,5.

maandag 14 december 2009

Pondje Drop

Bij de Xenos ligt wel vaker snoepgoed te koop. Vaak producten die uit een assortiment gaan verdwijnen of anderszins goedkoop op de koop zijn getikt. Bovenstaande zak van fabrikant Sweety Gouda BV (ooit van gehoord?) ziet er sowieso al erg interessant uit, omdat de helft van de dropjes erin die transparant goudgele kleur van klas- sieke honingbeertjes heeft.
Deze stevige dropjes blijken ook precies díe smaak te hebben. Het is wel even doorkauwen (tandenplakfactor: 7), maar dan komt de heerlijke zoethout-karamelsmaak in de mond tot vol wasdom. De zwarte dropjes zijn net zo stevig van structuur, maar wat hartiger van smaak. Deze drop neigt meer naar lichtzout en heeft een pitti- ger salmiakaccent dan de andere. Die zwarte zouden dus om uit te delen zijn...
Eindoordeel: 8,0.

Oh ja, en ze heten ook. Tikkels, heten ze.

Tikkels. Hard on the outside soft in the inside

dinsdag 8 december 2009

Salmiakrakkers

Look-O-Look heeft een doosje gemaakt voor zijn salmiaklolly's. En dat is op zich al opvallend, omdat het merk vooral bekend is van de kleurige hangzakjes. Maar vooral trekt deze nieuwe verpakking de aandacht door de vrolijke animaties en de overdaad aan grap- jes en mopjes (acht in totaal). Daarbij is het karton van het doosje gebruikt om het Moppetopspel op te drukken, compleet met spel- fiches en spinner. Als die lolly's nou ook nog lekker zijn, is het zé- ker waar voor je geld.
De salmiaklolly's zijn individueel in plastic verpakt, maar deze folie is niet moeilijk te verwijderen. Iedereen kent de cilindervormige zuigstokken nog wel uit de snoepautomaat van het zwembad en de smaak is als vanouds. Al zuigend komt steeds meer lichtzout sal- miakpoeder uit de lolly, wat heerlijk samengaat met het suikerzoet van de harde buitenkant. Na enkele minuten komt het onvermijde- lijke 'doormiddenbijtmoment', waarna de pittige salmiakexplosie overleeft moet worden (lukt altijd). Tandenplakfactor: 6. Terwijl de lolly zijn einde nadert, wisselen straf salmiakzout en prettig zoet elkaar af. Lekker. Het laatste restje kan met de tanden van het gerolde kartonnen stokje worden geschraapt (of je kan een nieuwe lolly pakken).
Eindoordeel: 8,5.