dinsdag 23 juni 2009

Hollandse drop

'Blikje' gemengde Licorice from Holland, zoals je op Schiphol en soms in dure campingsupermarkten (aan zee) kunt kopen. Met overbodige opdruk van de Nederlandse driekleur én daarbij ook nog een oranje deksel. Valt nog mee dat de dropjes niet de vorm van tulpen en klompjes hebben... Fabrikant Kraepelien&Holm heeft drie (feitelijk vier) 'gouweouwe' in de verpakking gestopt:
Honingdrop: matte donkerbruine bijenkorfjes, zacht bij doorbij- ten, met de indringende smaak van honing en de kennen-we-wel-smaak van, gewoon, drop. Tandenplakfactor: 7. De nasmaak is ge- lukkig iets honingeriger, maar meteen daarna komt een bittertje opzetten. Eindoordeel: 7,0.
Limburgse katjes: kleine, knetterharde, beetje bittere dropjes, voor toeristen om hun tanden op stuk te bijten. De katjes kraken kapot tussen de kiezen en laten daar duidelijk hun sporen in de groeven na. Tandenplakfactor: 8. En als je eenmaal flink aan het kauwen bent, blijkt het onmogelijk om op sabbelen over te gaan, waardoor het dropje al doorgeslikt is alvorens werkelijk geproeft. De nasmaak is bitterzoet. Eindoordeel: 7,5.
En boerderijdrop, vermengd met boerenbruintjes: reliëfdrop in de vorm van een varken, een schaap, een tractor, een kip, een put, een boer, een boerin, een waakhond, een boerderij, een koe, een molen en een paard. Deze dropjes zijn zacht en lichtzout. In de mond voelen ze dan weer redelijk groot en stevig aan. Wél erg plakkerig: tandenplakfactor: 8. De boerenbruintjes smaken meer naar salmiak dan de zwarte en hebben de voorkeur door deze meerlagigheid in smaak. Eindoordeel: 7,5.
In principe dus best veel verscheidenheid in drop, maar niet de aankoop van eerste keuze voor degene die écht lekker drop wil eten. Tegenwoordig fabriceert men in Nederland beter. Want dat 'Holland' is sowieso een beetje achterhaald!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten