maandag 28 december 2009

Nachttreinen

De term "snoeperige drop" op de mooie paarse zak nieuwe dropjes van het AH huismerk, impliceert dat het om een lekker zoet dropje gaat. De treinen zijn werkelijk práchtig vormgegeven als locomo- tief, een kolenwagen, een passagierswagon en nog vier andere wa- gons. En daarmee zijn het zéker dropjes om leuk mee te spelen!
De stevige dropjes blijven vanaf de eerste hap aan de kiezen plak- ken. Tandenplakfactor: 9. Meteen valt de enigszins bittere smaak op (die aan licorice doet denken). De dropjes zijn glad en zacht, maar het duurt even voordat de zoete ondertoon op komt zetten. Wat de vraag oproept of deze smaak wel zo goed bij de vorm past. En of de dropjes dus wel geschikt zijn voor de doelgroep (kleine kinderen), want dat moeten dan wel dóór-en-door Hollandse kind- jes zijn... Tja, een unieke smaak is het wél!
Eindoordeel: 6,5.

zondag 20 december 2009

ChiliHeringe (ChiliHaringen)

Hé, dropharingen. Nee, toch niet. Wel van dezelfde fabrikant (Kat- ja), maar deze dropvisjes - die er overigens precíes hetzelfde uit- zien als die eerdere genoemde dropharingen - zijn gemaakt van salmiakdrop met chili(!)extract. Nou kun je eender welk extract aan drop toevoegen en dat wordt ook wel gedaan (laurier, anijs, kruiden), maar deze chilivariant intrigeert desondanks. Misschien omdat chocolade, die andere snoepfavoriet, óók zo wonderbaar- lijk goed met chili combineert. Over de heetheid van de dropjes kan echter geen misverstand bestaan, want de waarschuwingen op de verpakking zijn er naar.
Ook deze dropjes hebben een lekker stevige bite (tandenplakfac- tor: 7), hebben een in eerste instantie èrg zoete smaak door het buitenste suikerlaagje en veranderen dan naar pittigere salmiak- drop. Maar anders dan bij de dropharingen, komt er ergens tussen zoet en salmiak een vrij heftige scherpte in de mond opzetten, die ook na doorslikken prikkend op de achterkant van de tong blijft steken. Dit trekt niet door naar neus en keel, zoals bij echte chili- pepers, maar is onmiskenbaar te identificeren als chili. Of dit ook daadwerkelijk goed met dróp combineert, laten we maar even in het midden.
Eindoordeel: 7,0.

Dropharingen

Grappige dropvisjes van Katja met een laagje suiker op de buiten- kant, waardoor ze minder geschikt zijn om met andere dropjes in één grote pot te worden bewaard (want dan zit alles onder de sui- kerkorrels). Het idee doet sterk denken aan de bekende dropkrake- lingen en voor de liefhebbers daarvan: ook de smaak lijkt daarop. De dropharingen hebben een lekker stevige bite. Tandenplakfac- tor: 7. De aanvankelijke suikerzoetheid maakt gaandeweg plaats voor een pittige salmiaksmaak, die heerlijk lang in de mond blijft nahangen. De nasmaak is licht bitter (wat weer gecompenseerd kan worden met een nieuw suikerzoet visje). Een lekker dropje bo- vendien om op te sabbelen.
Eindoordeel: 7,5.

zaterdag 19 december 2009

Spaarpotjes

Klene lijkt altijd van die schattige ideeën te hebben voor zijn drop. Zo is er de zogenaamde geldlijn, die begon met de bekende mun- tendrop (en daar waarschijnlijk op geïnspireerd is) en intussen nieuwe klassiekers als salmiakriksen, steekpenningen en grof geld opleverde. Deze 'spaarpotjes' komt - verrassing - óók uit de geldlijn en bestaat uit matzwarte reliëfdropjes in de vorm van een buidel- zak, een spaarvarkentje, een ouwe sok en een geldkistje; van ouds- her vermaledijde geldoppotplaatsen.
Het zijn stevige dropjes die niet zonder slag of stoot in te drukken zijn, maar wel een zachtere kern hebben. Met de tanden is er sim- pel doorheen te komen (tandenplakfactor: 6). De aanvankelijk me- lassige lauriersmaak (met een bittertje) verandert na even kauwen naar salmiakzoet. Karakteristieke zachtzoete drop, dus, maar niet voor hen die niet van bitter houden.
Eindoordeel: 7,0.

€urolakritz

Duitse muntdrop. Sterker nog, Duitse muntdrop die níet in drop- land bij uitstek - Nederland - te koop is. Van Katja. Of 'Katjes', zoals het merk in Duitsland heet. En hoewel er welgeteld acht vlaggen op de felblauwe verpakking staan, zijn er op de dropjes zelf slechts van vijf landen 'landmarks' afgebeeld: Frankrijk - de Eiffeltoren; Italië - het Colosseum; Nederland - een molen (het zal eens niet); België - het Atomium; Duitsland - Brandenburger Tor. Maar deze dropjes zien er wel práchtig uit. De meest zijn luchtbelloos uit de vorm gekomen en er is duidelijk veel aandacht besteed aan het ontwerp. Mooi gedaan.
De smaak laat zich dan raden? Nee! De €urolakritz smaakt níet naar (harde) muntdrop. In de eerste plaats zijn de dropjes al niet met gelatine of Arabische gom gemaakt, maar bevatten ze agar-agar. Daarmee zijn ze vegetarisch en halal, want zuiver plantaardig. De structuur is meer die van kokindjes; lekker zacht en kauwbaar, maar wél met beet. Tandenplakfactor: 6. Ook de smaak doet enigs- zins aan dit klassieke dropnopje denken, maar heeft een veel scherpere zoethoutklank in de nasmaak (en mist gelukkig dat onprettige lauriereffect). Zachtzoete héérlijke drop, dus. Bijna kruidig. Zouden de Nederlandse supermarkten eens moeten gaan importeren!
Eindoordeel: 8,5.

maandag 14 december 2009

Pondje Drop

Bij de Xenos ligt wel vaker snoepgoed te koop. Vaak producten die uit een assortiment gaan verdwijnen of anderszins goedkoop op de koop zijn getikt. Bovenstaande zak van fabrikant Sweety Gouda BV (ooit van gehoord?) ziet er sowieso al erg interessant uit, omdat de helft van de dropjes erin die transparant goudgele kleur van klas- sieke honingbeertjes heeft.
Deze stevige dropjes blijken ook precies díe smaak te hebben. Het is wel even doorkauwen (tandenplakfactor: 7), maar dan komt de heerlijke zoethout-karamelsmaak in de mond tot vol wasdom. De zwarte dropjes zijn net zo stevig van structuur, maar wat hartiger van smaak. Deze drop neigt meer naar lichtzout en heeft een pitti- ger salmiakaccent dan de andere. Die zwarte zouden dus om uit te delen zijn...
Eindoordeel: 8,0.

Oh ja, en ze heten ook. Tikkels, heten ze.

Tikkels. Hard on the outside soft in the inside

dinsdag 8 december 2009

Salmiakrakkers

Look-O-Look heeft een doosje gemaakt voor zijn salmiaklolly's. En dat is op zich al opvallend, omdat het merk vooral bekend is van de kleurige hangzakjes. Maar vooral trekt deze nieuwe verpakking de aandacht door de vrolijke animaties en de overdaad aan grap- jes en mopjes (acht in totaal). Daarbij is het karton van het doosje gebruikt om het Moppetopspel op te drukken, compleet met spel- fiches en spinner. Als die lolly's nou ook nog lekker zijn, is het zé- ker waar voor je geld.
De salmiaklolly's zijn individueel in plastic verpakt, maar deze folie is niet moeilijk te verwijderen. Iedereen kent de cilindervormige zuigstokken nog wel uit de snoepautomaat van het zwembad en de smaak is als vanouds. Al zuigend komt steeds meer lichtzout sal- miakpoeder uit de lolly, wat heerlijk samengaat met het suikerzoet van de harde buitenkant. Na enkele minuten komt het onvermijde- lijke 'doormiddenbijtmoment', waarna de pittige salmiakexplosie overleeft moet worden (lukt altijd). Tandenplakfactor: 6. Terwijl de lolly zijn einde nadert, wisselen straf salmiakzout en prettig zoet elkaar af. Lekker. Het laatste restje kan met de tanden van het gerolde kartonnen stokje worden geschraapt (of je kan een nieuwe lolly pakken).
Eindoordeel: 8,5.

maandag 30 november 2009

Relax RéglisseMint sugarfree chewing gum

In Marokko wordt een doosje Relax met réglisse-mint (dropmint) smaak gevonden. Het kost 8 dirham (€0,70) en is een moderne kartonnen verpakking met hersluitbaar klikdeksel. De witte kauw- gumpjes zien er uit zoals alle andere en de harde coating kraakt zoals verwacht kapot tussen de kiezen. Dírect na doorbijten komt een héle sterke smaak van menthol vrij, die zacht overloopt naar lichte zoethout en meteen weer verdrongen wordt door mint. Tandenplakfactor: 5. Voor dropkauwgum lekker straffe, frisse smaak met inderdaad hier en daar een hint van zoethout; al is 'drop' niet de eerste associatie. De frisheid duurt zeker enkele minuten, voordat de smaak volledig uitdooft.
Eindoordeel: 7,5.

woensdag 25 november 2009

Sallos - Black&White

Weinig tekst of aanprijzing op het zwartwitte zakje Sallos Black& White, maar dan wél weer een tekening van een saxofonist op de voorkant. Ook weer gevonden in een Duitse supermarkt.
Op het eerste gezicht doen de dropjes, afgezien van de vorm, aan tikkels denken. De kleine vierkante kussentjes hebben een harde coating die naar suiker smaakt. Tandenplakfactor: 6. Het duurt even voordat al dat zoet uit de mond verdwenen is en de dropkern kan worden geproeft. Die heeft een prettigzoete salmiaksmaak met nèt het juiste vleugje pittig. Lijkt qua smaak dan weer in de verte op Italiano. Jammer alleen van dat overheersende zoete laagje, wat in al zijn überzoetigheid, de waarschuwing van de fabrikant ("Erwachsenenlakritz - kein Kinderlakritz") geen eer aandoet.
Eindoordeel: 7,5.

Katzenohren

Wat is het toch goed(koop) dropjes scoren in de Duitse super- markt. En dat is ook waar deze zak kattenoren van Katja (Katjes) gekocht kan worden (200g, €0,89). In een vrolijke smaragdgroene zak met gele accenten.
Dat de benaming 'hartlakritz' voor deze kleine driehoekige dropjes opgaat, staat buiten kijf; want hard zijn zeker. Ze kletteren bijna tegen elkaar aan en kraken tussen de kiezen kapot. Dat betekent stevig doorkauwen. Tandenplakfactor: 7. Héél in de verte is een klein bittertje te proeven, maar de Katzenohren smaken vooral naar weinig karakteristiek dropzoet. In de nasmaak echter zit iets kruidigs. Is dat menthol? Apart.
Eindoordeel: 7,5.

dinsdag 24 november 2009

Kattekoppen

Katja gebruikt geen E-nummers. Hoe ze dan deze kattekoppen zo'n mooie kleur okerbruin hebben gegeven, is een raadsel. De dropjes passen in ieder geval helemaal in het beestenkoppenthema dat de fabrikant gaande heeft (met verder nog o.a. apekoppen, biggetjes, dropberen, farmmix, zoomix, feestbeesten..)
De glimlachende katten in reliëfdrop zijn in ieder geval homogeen van kleur. Na twee keer happen transformeert de relatief stevige (maar luchtige) zachtzoete drop in de mond naar wegsmeltend salmiakschuim. De melasse is nauwelijks te proeven. Tandenplak- factor: 5. Er valt verder niet veel te kauwen, want dan is het dropje al verdwenen. Wat resteert is een lichtzoute salmiaksensatie, die doet verlangen naar meer. Want ook die nasmaak is zo weg.
Eindoordeel: 8,0.

Fantasiemix drop-en fruitsmaak

Vrolijke zak van het SuperdeBoer huismerk, met daarin een gekke eclectische mix snoepjes: gekleurde fruitsmiley's, zachte tanden- borstelschuimpjes, de góede colaflesjes (niet die overgegeleerde) en kleine glanzendzwarte dropnopjes in 3d hoefijzervorm.
Die zogenaamde 'dropneusjes' zijn elastisch, weinig indrukbaar en zien er in die grote zak met kleurensnoep het minst appetijtelijk uit. Tandenplakfactor: 6. Het duurt even voordat er überhaupt smaak los komt uit het kleine dropje, maar dan lijkt de lichtbittere, enigszins zoete melassetoon gezet. Niet persé vies, maar ook niet echt een dropje dat smaakt naar meer! Misschien is het daarom dat SuperdeBoer ze niet los verkoopt...
Eindoordeel: 6,0.

maandag 23 november 2009

Letterdrop

Een voordeelverpakking (€1) zogenaamde 'zachte zoete drop', ge- kocht bij de Xenos. Die smaakt meestal als dertien in een dozijn, maar de dropjes zijn gevormd als letterblokjes en dat is dan wel weer geinig.
Inderdaad zitten er allemaal verschillende letters in de zak, dus dit is drop om leuk mee te spelen. Of te leren lezen. Ofzo. De blokjes zijn wél erg vettig en ondanks hun stevige buitenkant zacht indruk- baar. Tandenplakfactor: 7. Maar anders dan aanvankelijk gedacht (en nadat de allereerste melassetonen zijn weggeëbt), smaken deze letterdropjes heel goed. Naar een vleugje zoete salmiakpoeder en véél zoethout. Vooral de nasmaak is prettig; bijna kruidig te noe- men. Verrassend lekker!
Eindoordeel: 8,0.

Smaken verschillen, dus zakjes Venco ook

Generaal Zwartkop trekt ten strijde

zondag 22 november 2009

Sinterklaasschuimpjes

Gelegenheidsproduct uit de Sinterklaasdisplay van AlbertHeijn in de vorm van een drietal harde schuimpjes: een wit hobbelpaardje (zoete vanillesmaak), een roze Sinterklaas met mijter (zoete aard- beismaak) en een antracietkleurige Zwarte Piet (zoete dropsmaak). Dat het hier om suíkergoed gaat, is vanaf de eerste hap duidelijk: ZOET!
De Zwarte Pietjes zijn duidelijk wit bepoederd uit hun vorm geko- men, maar wat dit precies voor wit spul is? In ieder geval heeft het zwart van deze 'dropjes' afgegeven aan de andere twee soorten, die daardoor antracietkleurig gespikkeld uit de zak vallen. De schuim- pjes zijn aanvankelijk erg hard, maar blijken zowel met de vingers als met de tanden goed indrukbaar. Tandenplakfactor: 8. Na de eerste plakkerigheid smelten ze in de mond weg, een héle zoete drop(salmiak?)smaak achterlatend. Heftig en waarschijnlijk meer iets voor dropliefhebbers onder de 10.
Eindoordeel: 6,5.

Salmiakduo's

De Hema heeft nieuwe doosjes (en zakjes) drop in het assortiment opgenomen. En omdat de producten van de Hema in eigen beheer worden gefabriceerd, zijn deze dropjes uiteraard van 't huismerk. Dat zou je niet persé zeggen als je de verpakking ziet; met teksten in het Engels en een overdaad aan tekeningetjes. Opvallend onhol- lands, daar waar de Hema meestal het thuisland op unieke wijze weet te promoten. Misschien is het concern van mening dat drop- jes dermate Hollands zijn, dat de verpakking dit niet meer hoeft te zijn? Dat promotie enkel nog nodig is bij niet-autochtonen, die de drop toch wel kopen? Wat impliceert dat we het over uitmúntend lekkere dropjes hebben...
Gek genoeg hebben de dropjes precíes dezelfde vorm als de salmi- akduo's uit de nieuwere Salmiakdropmix van het Kruidvat huis- merk. De Hemadropjes hebben een top van matzwarte lichtzoute melassedrop en een bodem van transparantbruine salmiakdrop (óók zout). Tandenplakfactor: 7. Het zijn stevige doorbijtdropjes; een beetje rubberig bijna. Het bittere van de melasse wordt (geluk- kig) in zijn geheel overstemt door het lichtzoute van de salmiak, maar na doorslikken blijft weinig van die hele smaak hangen, afge- zien van een zoutige tintel op de tong. Lekkerder dan de dropjes van de Kruidvat, maar minder goed dan bijvoorbeeld de (Hema) Jip en Janneke dropjes (die bijna niet meer te vinden zijn).
Eindoordeel: 7,0.

zondag 15 november 2009

Neonguppies

Bij de Xenos koop je voor €1,49 zo'n heerlijke grote zak dropjes van Matthijs (diverse soorten); een verpakking zonder enige op- smuk, maar omdat het van Matthijs is, zouden de dropjes erin best wel eens interessant kunnen zijn.
Om te beginnen zijn de visjes in ieder geval bijna luchtbelloos uit hun vormpjes gekomen: de reliëfdruk is tot aan de schubben en kieuwen aan toe vóelbaar. En dat is op zich al een hele prestatie voor een dropfabrikant. De uitbundige kleuren in felgeel (citroen/ zuur), oranje (sinaasappel/citrus) en rood (aardbei/zoet) worden in duodropstijl om-en-om gecombineerd met die typische zoete Matthijsdropheerlijkheid. Tandenplakfactor: 6. Een zacht dropje met een lichte elastische bite, die bij overconsumptie een beetje spierpijn veroorzaakt. Een gesláágd dropje, dus, met de opmerke- lijke eigenschap dat de verschillende kleuren ook verschillend smaken!
Eindoordeel: 8,0.